پست قبلی در مورد چرا رای دادن بود، این هم برای به کی رای دادن! باز هم میگم، اینها نظرهای شخصی بنده میباشد و همین!
۴تا کاندیدا هست.
۱- محسن رضائی. فرمانده سپاه بوده ایشون زمان جنگ. ولی ایشون برنامه های مشخصی نداشته و نداره. تا الان ۲تا مناظره انجام داده ولی توی این مناظره ها خیلی از برنامه های مشخص خودش چیزی نگفته! و در کل هم خیلی بین نسل الان شناخته شده نیستن!
۲- مهدی کروبی. رئیس مجلس ششم! این هم بالاترین مقام اجرائی ایشون بوده. توی فیلم تبلیغاتی هم از بحثهائی حرف زدن که خیلی جالب نبود (تعدد زوج و این چیزها!). مناظره هم با احمدی نژاد به نظر چیز خیلی جالبی نبوده!
۳- محمود احمدی نژاد. ۴سال ریاست جمهوری. فرماندار اردبیل و شهردار تهران هم بوده!
۴- میرحسین موسوی. نخست وزیر دوارن جنگ.
در مورد ۲تای اول خیلی بحثی نیست. کروبی هم یکم با مطالعه سابقه های ایشون میشه نتیجه گرفت خیلی برای اینکار گزینه خوبی نیست. و البته مسئله 300 میلیون تومن شهرام جزایری که جوابی براش نداشت!
بین احمدی نژاد و میرحسین! باز هم اگر سابقه میرحسین و دولتش رو بخونیم، یکم بیشتر باهاش آشنا میشیم. در مقایسه بین این دوتا، میشه به نرخ تورم و وضع زندگی مردم اشاره کرد! ولی خب مناظره بین میرحسین و احمدی نژاد خیلی واضح بود. اینکه احمدی نژاد چیزی برای بیان نداشت و تمام وقت مناظره از بقیه کسانی که توی جلسه نبودن ایراد گرفت و اینکه جوابی برای ایرادات موسوی به دولت نهم نداشت!
ولی یکی از مهمترین اتفاقاتی که باعث شد من مطمئن بشم که به احمدی نژاد رای ندم مطرح کردن آمارهائی بود که درست نیست! بحث تورم 14% دولت نهم که امروز بانک مرکزی اعلام کرد 23.6% شده! مسئله عذرخواهی دولت تونی بلر در مورد ملوانها، که ما اینجا بودیم و سخنرانی نسبتا تهدید آمیزش دو روز قبل از آزادی، که البته تکذیب شد! مسئله کردان، مسئله تحصیلات زهرا رهنورد که باعث شده این نامه رو تعدادی از اساتید دانشگاه پیام نور به رئیس جمهور بنویسن. جواب نداشتن برای وزیر میلیارد ایشون. تعداد تیتر روزنامه هائی که علیه دولت نوشته شده. نداشتن جواب برای مخالفت با قانون تصویبی مجلس و عدم اجرای این قانون. اظهار نظر در مورد بسته نشدن حتی یک روزنامه در دولت نهم. اظهار اینکه در دولت ایشون هیچ دانشجوئی از تحصیل محروم نشده. در آخر متهم کردن افراد بلند پایه نظام که میشه یه جوری اسم عبور از رهبری رو روی این عمل احمدی نژاد گذاشت چون اکثر این افراد کسانی هستن که به دستور رهبری قسمتهای مهم نظام رو عهده داری میکنند. زیر سوال بردن 26 سال بعد از انقلاب. زیر سوال بردن استراتژی مسئله هسته ای در دولت قبل که مستقیما زیر نظر رهبری بوده (همون مسئله عبور از رهبری).
انتخاب آقای احمدی نژاد و بعضی از کارهای ایشون از نادرترین اتفاقاتی بود که ایشون رو یکی از شاخص ترین افراد بعد از انقلاب کرد. امیدوارم این شاخص بودن، 22 خرداد ادامه پیدا کنه، و ایشون بشه اولین رئیس جمهور ایران بعد از انقلاب که تنها یک دوره ریاست جمهوری رو بر عهده داشته!
پ.ن: با آقای احمدی نژاد مشکل شخصی ندارم، مشکل من با ایشون کاملا مدیریتی و کاری و سیاسی بوده و هست!
یه چند وقتی بود که میخواستم این پستها رو بنویسم، ولی خب نمیشد! حالا که زدیم پای مبارک رو تو آیکیدو ناقص کردیم و باید بشینیم تو خونه، اینا رو هم مینویسیم :دی
یه چند وقتی هست که بحث انتخابات بالا گرفته و بیشتر از هر انتخاباتی به دنیای مجازی و وبلاگ و سایت و اینجور جاها کشیده! بحث انتخابات به دوتا بحث تقسیم میشه. یکی خود رای دادن، یکی به کی رای دادن! از همین الان هم بگم، حرفهائی که میزنم کاملا نظرات شخصی من میباشند (نقطه سر خط!)
اول از همه باید مشخص باشه که اصلا میخوایم رای بدیم یا نه؟! مسئله تحریم انتخابات یه چند سالی هست که مطرح بوده. یکسری هم بخاطر دلایل خودشون هر دفعه سر همه انتخابات رای ندادن! یکی از دلایل اینه که انتخابات توی مملکت ما قبل از اینکه حکم انتخاب کاندیدا برای یه پست باشه، تائید نظام جمهوری اسلامی بوده و هست و خواهد بود! برای همین یه سری رای نمیدن! ولی خب این رای ندادن به هیچ جائی نرسیده و تا مدت زیادی هم نخواهد رسید! دلیلش هم اینه که بالاخره یه اکثریتی هستن که نقطه مشترک رای دادن به نظام رو دارن. حالا یه سری اصولگرا، یه سری اصلاح طلب، ولی اکثریتی هستند که رای میدن. البته این دو دسته به هرحال دسته بندی های خودشون رو هم دارن!
اصولگراها که ۱۰۰٪ رای میدن! بقیه یا اصلاح طلب هستن که رای میدن، یا اصلاح طلب که رای نمیدن، یا کسائی که اصلا میخوان نظام رو کلا براندازن! از نظر تعداد، اصولگراهائی که رای میدن از اصلاح طلبهائی که رای میدن بیشترن! کسانی که انتخابات رو تحریم میکنند، فقط دارن فرصتی رو از دست میدن، و فرصتی رو به طرف مقابلشون میدن برای اداره کشور!
بعد از این همه سال، ثابت شده که تحریم انتخابات فقط و فقط نتیجه عکس داشته و بس! رای دادن برای این نیست که حق ماست، یا وظیفه شرعی، یا رای میدیم چون باید رای بدیم! رای میدیم چون حق انتخاب داشته باشیم!
اینکه به کی رای بدیم باشه واسه پست بعدی، فعلا پام خسته شده، میخوام یکم راه برم :دی