۱۱۸- بدون عنوان!

وقتی صدای بارون می پیچه توی ناودون
                    پر می کشه پرستو، به زیر طاق ایوون
وقتی پرنده صبح، رو شاخه ها می شینه
                    خورشید خانم یه خوشه شبنم زگل می چینه
وقتی که بوی بارون می پیچه توی جنگل
                    اقاقی از لطافت میشه یه طاقه مخمل
وقتی که ابری میشه چشمای سبز بیشه
                    دستای خیس بارون، می مونه روی شیشه
ابری ترین هوا رو توچشم تو میبینم
                    شبا به زیر بارون با یاد تو میشینم

حالا شبا که نیستی چشمای من میباره
حالا شبا که نیستی چشمای من میباره
حالا شبا که نیستی چشمای من میباره
حالا شبا که نیستی چشمای من میباره

پ.ن: میشه لطفا تا پست بعدی هیچکس اینجا کامنت نذاره؟! مسنجر رو گذاشتن برای این وقتها! اینجا مزاحم نشید، حتی شما دوست عزیز!!
پ.ن: میشه لطفا هیچکس ازم نپرسه که چه مرگته؟ اصلا حس سوال پیچ شدن ندارم، جواب نمیدم!!!
پ.ن: Blurring and stirring the truth and the lies
So I don't know what's real and what's not
Always confusing the thoughts in my head
So I can't trust myself anymore
داشتم تو وبلاگم میگشتم... معنی خیلی خاصی نداره، برداشت آزاد ممنوع!!