بعضی وفتها آدم، بعضی وقتها آدم خسته میشه...از همه چی.
خیلی دوست دارم بدونم چیه جریان اینا! دلم میخاد یه روزی بفهمم پشت این همه اتفاقای یکی از یکی بد تر و سخت تر میفته چیه!
میدونم یه چیزی هست...یه چیزی که خدا میدونه و خودش! ولی خب، خدایا، بنده خودته دیگه. چیکارش میخای بکنی؟ خودت توی وجود ما آدما، یه چیزی گذاشتی به اسم "کاسه صبر" وقتی لبریز بشه...توکه میدونی من جنبه ندارم، چرا هی میذاری هرچی میخاد بشه؟ چرا همه چیز، باید یه جور بدی باشه، آخه چقدر امتحان؟ کی و داری امتحان میکنی؟ کی داره تقاص کدوم گناهش رو پس میده؟
کی؟...کی؟...کی؟
مگه خودت نگفتی: "ادعونی، استجب لکم"؟ مگه نگفتی که جواب میدم؟ پس کی؟
میخای امتحان کنی؟ آخه تو که ظرفیت بنده خودت رو میدونی؟ چرا امتحانی که بالاتر از حد بنده اس؟
چرا...
...
...
...
پ.ن: عاطفه، این حرفائی که زدم، هیچ ربطی به اون چیزی که الان داری بهش فکر میکنی نداره! ناراحت نباش!