پست قبلی در مورد چرا رای دادن بود، این هم برای به کی رای دادن! باز هم میگم، اینها نظرهای شخصی بنده میباشد و همین!
۴تا کاندیدا هست.
۱- محسن رضائی. فرمانده سپاه بوده ایشون زمان جنگ. ولی ایشون برنامه های مشخصی نداشته و نداره. تا الان ۲تا مناظره انجام داده ولی توی این مناظره ها خیلی از برنامه های مشخص خودش چیزی نگفته! و در کل هم خیلی بین نسل الان شناخته شده نیستن!
۲- مهدی کروبی. رئیس مجلس ششم! این هم بالاترین مقام اجرائی ایشون بوده. توی فیلم تبلیغاتی هم از بحثهائی حرف زدن که خیلی جالب نبود (تعدد زوج و این چیزها!). مناظره هم با احمدی نژاد به نظر چیز خیلی جالبی نبوده!
۳- محمود احمدی نژاد. ۴سال ریاست جمهوری. فرماندار اردبیل و شهردار تهران هم بوده!
۴- میرحسین موسوی. نخست وزیر دوارن جنگ.
در مورد ۲تای اول خیلی بحثی نیست. کروبی هم یکم با مطالعه سابقه های ایشون میشه نتیجه گرفت خیلی برای اینکار گزینه خوبی نیست. و البته مسئله 300 میلیون تومن شهرام جزایری که جوابی براش نداشت!
بین احمدی نژاد و میرحسین! باز هم اگر سابقه میرحسین و دولتش رو بخونیم، یکم بیشتر باهاش آشنا میشیم. در مقایسه بین این دوتا، میشه به نرخ تورم و وضع زندگی مردم اشاره کرد! ولی خب مناظره بین میرحسین و احمدی نژاد خیلی واضح بود. اینکه احمدی نژاد چیزی برای بیان نداشت و تمام وقت مناظره از بقیه کسانی که توی جلسه نبودن ایراد گرفت و اینکه جوابی برای ایرادات موسوی به دولت نهم نداشت!
ولی یکی از مهمترین اتفاقاتی که باعث شد من مطمئن بشم که به احمدی نژاد رای ندم مطرح کردن آمارهائی بود که درست نیست! بحث تورم 14% دولت نهم که امروز بانک مرکزی اعلام کرد 23.6% شده! مسئله عذرخواهی دولت تونی بلر در مورد ملوانها، که ما اینجا بودیم و سخنرانی نسبتا تهدید آمیزش دو روز قبل از آزادی، که البته تکذیب شد! مسئله کردان، مسئله تحصیلات زهرا رهنورد که باعث شده این نامه رو تعدادی از اساتید دانشگاه پیام نور به رئیس جمهور بنویسن. جواب نداشتن برای وزیر میلیارد ایشون. تعداد تیتر روزنامه هائی که علیه دولت نوشته شده. نداشتن جواب برای مخالفت با قانون تصویبی مجلس و عدم اجرای این قانون. اظهار نظر در مورد بسته نشدن حتی یک روزنامه در دولت نهم. اظهار اینکه در دولت ایشون هیچ دانشجوئی از تحصیل محروم نشده. در آخر متهم کردن افراد بلند پایه نظام که میشه یه جوری اسم عبور از رهبری رو روی این عمل احمدی نژاد گذاشت چون اکثر این افراد کسانی هستن که به دستور رهبری قسمتهای مهم نظام رو عهده داری میکنند. زیر سوال بردن 26 سال بعد از انقلاب. زیر سوال بردن استراتژی مسئله هسته ای در دولت قبل که مستقیما زیر نظر رهبری بوده (همون مسئله عبور از رهبری).
انتخاب آقای احمدی نژاد و بعضی از کارهای ایشون از نادرترین اتفاقاتی بود که ایشون رو یکی از شاخص ترین افراد بعد از انقلاب کرد. امیدوارم این شاخص بودن، 22 خرداد ادامه پیدا کنه، و ایشون بشه اولین رئیس جمهور ایران بعد از انقلاب که تنها یک دوره ریاست جمهوری رو بر عهده داشته!
پ.ن: با آقای احمدی نژاد مشکل شخصی ندارم، مشکل من با ایشون کاملا مدیریتی و کاری و سیاسی بوده و هست!