بعضی وفتها آدم، بعضی وقتها آدم خسته میشه...از همه چی.
خیلی دوست دارم بدونم چیه جریان اینا! دلم میخاد یه روزی بفهمم پشت این همه اتفاقای یکی از یکی بد تر و سخت تر میفته چیه!
میدونم یه چیزی هست...یه چیزی که خدا میدونه و خودش! ولی خب، خدایا، بنده خودته دیگه. چیکارش میخای بکنی؟ خودت توی وجود ما آدما، یه چیزی گذاشتی به اسم "کاسه صبر" وقتی لبریز بشه...توکه میدونی من جنبه ندارم، چرا هی میذاری هرچی میخاد بشه؟ چرا همه چیز، باید یه جور بدی باشه، آخه چقدر امتحان؟ کی و داری امتحان میکنی؟ کی داره تقاص کدوم گناهش رو پس میده؟
کی؟...کی؟...کی؟
مگه خودت نگفتی: "ادعونی، استجب لکم"؟ مگه نگفتی که جواب میدم؟ پس کی؟
میخای امتحان کنی؟ آخه تو که ظرفیت بنده خودت رو میدونی؟ چرا امتحانی که بالاتر از حد بنده اس؟
چرا...
...
...
...
پ.ن: عاطفه، این حرفائی که زدم، هیچ ربطی به اون چیزی که الان داری بهش فکر میکنی نداره! ناراحت نباش!
میدونی، بعضی چیزا هست، که مستقیما به خودت مربوطه و با خودت سر و کار داره. اگر اذیت کننده باشه، خودت رو اذیت میکنه!
ولی اگر مربوط به تو نباشه، مربوط به یه نفر دیگه باشه، که اون یه نفر رو به عنوان یه دوست قبول داشته باشی، اون وقته کع غیر مستقیم،تو رو هم اذیت میکنه!(که در بیشتر موارد، اینجوری بیشتر اذیت میشی!)
نمیدونم توئی که الان داری این رو میخونی چقدر به این حرفی که میخام بزنم اعتقاد داری، ولی من اعتقاد راسخ دارم. چون تا حالا برای من جواب داده!
الان یه جوون ایرانی، یه وبلاگ نویس ایرانی، یه دوست غریبه! نیاز به دعا داره. اگر واقعا اعتقاد داری، اگر واقعا برات مهمه که با دعات (تنها کاری که میتونی بکنی!!) به یه نفر دیگه کمک کنی...بخون:
میگن اگر کسی ۴۰ شب سوره حشر(HASHR) رو به نیتی بخونه، خدا حاجتش رو میده!
مطمئنا اگر چند نفر برن در خونه خدا، خدا راحت تر جواب میده!
نمیدونم چند نفر به این کار اعتقاد دارند، چند نفر انجام میدن، اصلا هم برام مهم نیست!فقط و فقط چون ...هیچی، زیاد مهم نیست!
پس اگر مرد عملی، یا علی...