یه تابستون انگلیسی،
یعنی وقتی که از در دانشگاه میای بیرون، بارون شدید
وقتی که سوار اتوبوس میشی هوای صاف و آفتابی.
وقتی پیاده میشی دوش!
وقتی میرسی خونه آفتاب چشمات رو اذیت کنه.
پ.ن: میشه دیگه در مورد پست قبلی کسی بحث نکنه؟
من جنگ را دوست دارم.
آری، من جنگ را دوست دارم.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر توپ و تانک و اسلحه اش.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر ویرانی و آوارگی و ترس و وحشتش.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر کشته و اسیر و معلول و مفقودانش.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر گرانی و احتکار و بازار سیاهش.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر آنکه از ماهیتش لذت می برم.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر آنکه بهترین فرزاندان این آب و خاک را از ما گرفت.
من جنگ را دوست دارم ولی نه به خاطر آنکه بسیاری از منابع و ثروت کشورم را از میان برد.
آری من جنگ را دوست دارم.
من جنگ را دوست دارم به خاطر فرهنگش.
من جنگ را دوست دارم به خاطر چیزهایی که به ما آموخت.
من جنگ را دوست دارم به خاطر آنکه به ما فهماند که ما می توانیم.
من جنگ را دوست دارم به خاطر آنکه به ما نشان داد با قناعت هم می توان زندگی کرد.
من جنگ را دوست دارم به خاطر آنکه کارزاری بود برای شناختن مرد از نامرد.
من جنگ را دوست دارم به خاطر آنکه در آن برهه دوست و دشمنت را به خوبی می توانستی بشناسی.
من جنگ را دوست دارم چون با دیدن مردان جنگ می توانم باور کنم که کسانی هم بودند که دیگران را بر خود مقدم می شمردند حتی در نثار جان خویش.
آری، من جنگ را دوست دارم.
به مناسبت سوم خرداد، آزادی خرمشهر.
پ.ن۱: این نوشته من نیست. از بچه های قلم گرفتم.
پ.ن۲: قبل از اینکه شروع کنی به من و نویسنده مطلب فحش بدی و بگی که امثال توی جنگ طلب دارن مملکت رو به باد میدن، ببین منظور یعنی چی.
تو رو امام حسین یه بار هم که شده ظاهر بینی رو بذار کنار و یکم به چیزی که میخونی فکر کن ببین یعنی چی. همین...
پ.ن۳: در میکده بودم ولی
بیرون شدم از قافلی
ای وای از این بی حاصلی...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد نوشت:
میدونستم،اصلا از اولش معلوم بود. تقریبا تمام کسانی که تا الان نظر گذاشتن، فقط ظاهر متن رو نگاه کردن. فقط دنبال ۴تا کلمه خاص گشتن.
با ۴تا فعل نتیجه گیری کردن.